ต้นขิง ผักสวนครัวปลูกทานภายในครอบครัว

ต้นขิง ผักสวนครัวที่เราปลูกได้ง่าย ๆ

...วันนี้จะมาเล่าถึง ต้นขิง ที่ตอนเด็ก ๆ มีความทรงจำกับใบขิง กันค่ะ เมื่อตอนเด็ก ๆ ที่บ้านจะนำใบขิงมารับประทานค่ะ  บางคนอาจจะไม่เคยกินใบขิงกัน แต่ขอบอกว่าใบของมันหอมมากๆ นะคะ เราชอบทานตอนเด็กๆ ที่บ้านนำมาทานกับส้มตำ อร่อยมากๆ เมื่อเคี้ยวใบขิง จะได้กลิ่นหอมใบขิง ผสมกับความมันของใบและรสชาติส้มตำที่เปี้ยวๆ เผ็ด ๆ อร่อยดีแท้ค่ะ

ต้นขิง

ต้นขิง เป็นพืชล้มลุก มีเหง้าอยู่ใต้ดิน เปลือกด้านนอกมีสีน้ำตาลแกมเหลือง เนื้อในสีนวล มีกลิ่นหอมเฉพาะ  แทงหน่อหรือลำต้นเทียมขึ้นเป็นกอประกอบด้วยกาบหรือโคนใบหุ้มซ้อนกัน 

ใบขิง เป็นชนิดใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกันเป็นสองแถว ใบรูปหอกเกลี้ยงๆ กว้าง 1.5 - 2 ซม. ยาว 12 - 20 ซม. หลังใบห่อจีบเป็นรูปรางนำปลายใบสอบเรียวแหลม โคนใบสองแคบและจะเป็นกาบหุ้มลำต้นเทียม ตรงช่วงระหว่างกาบกับตัวใบจะหักโค้งเป็นข้อศอก ดอก สีขาว ออกรวมกันเป็นช่อรูปเห็ดหรือกระบองโบราณ แทงขึ้นมาจากเหง้า ชูก้านสูงขึ้นมา 15 - 25 ซม. ทุกๆ ดอกที่กาบสีเขียวปนแดงรูปโค้งๆ ห่อรองรับ กาบจะปิดแน่นเมื่อดอกยังอ่อน และจะขยายอ้าให้ เห็นดอกในภายหลัง กลีบดอกและกลีบรองกลีบดอก มีอย่างละ 3 กลีบ อุ้มน้ำ และหลุดร่วงไว โคนกลีบดอกม้วนห่อ ส่วนปลายกลีบผายกว้างออกเกสรผู้มี 6 อัน ผล กลม แข็ง โต วัดผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 ซม.

การขยายพันธ์ขิง  ขยายพันธุ์โดยใช้เหง้า ปลูกในดินร่วนซุยผสมปุ๋ยหมัก หรือดินเหนียวปนทราย โดยยกดินเป็นร่องห่างกัน 30 ซม. ปลูกห่างกัน 20 ซม. ลึก 5 - 10 ซม. ขิงชอบขึ้นในที่ชื้นมีการระบายน้ำดี ถ้าน้ำขังอาจโดนโรคเชื้อรา และการขยายพันธุ์โดยการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ ซึ่งอาจเป็นการลงทุนสูงแต่คุ้มค่าและจะได้พันธุ์ที่ปลอดเชื้อ เพราะส่วนใหญ่โรคที่พบมักติดมากับท่อนพันธุ์ขิง

ถ้าเราต้องการปลูกขิง ไว้กินเองที่บ้านก็สามารถทำได้นะคะ นำเหง้าแก่ของขิง มาปลูกไว้ในกระถาง เหมือนเราปลูกไม้ดอก ไม้ประดับทั่วไป แค่นี้ก็ได้ขิงไว้ทานเองที่บ้านแล้ว

ต้นขิงที่ปลูกไว้ในกระถางที่บ้าน

สรรพคุณของขิง

เหง้า : รสหวานเผ็ดร้อน ขับลม แก้ท้องอืด จุกเสียด แน่นเฟ้อ คลื่นไส้อาเจียน แก้หอบไอ ขับเสมหะ แก้บิด เจริญอากาศธาตุ สารสำคัญในน้ำมันหอมระเหย จะออกฤทธิ์กระตุ้นการบีบตัวของกระเพาะอาหารและลำไส้ ใช้เหง้าแก่ทุบหรือบดเป็นผง ชงน้ำดื่ม แก้อาการคลื่นไส้อาเจียน แก้จุกเสียด แน่นเฟ้อ เหง้าสด ตำคั้นเอาน้ำผสมกับน้ำมะนาว เติมเกลือเล็กน้อย จิบแก้ไอ ขับเสมหะ 

ต้น : รสเผ็ดร้อน ขับลมให้ผายเรอ แก้จุกเสียด แก้ท้องร่วง

ใบ : รสเผ็ดร้อน บำรุงกำเดา แก้ฟกช้ำ แก้นิ่ว แก้ขัดปัสสาวะ แก้โรคตา ฆ่าพยาธิ

ดอก : รสเผ็ดร้อน แก้โรคประสาทซึ่งทำให้ใจขุ่นมัว ช่วยย่อยอาหาร แก้ขัดปัสสาวะ

ราก : รสหวานเผ็ดร้อนขม แก้แน่น เจริญอาหาร แก้ลม แก้เสมหะ แก้บิด

ผล : รสหวานเผ็ด บำรุงน้ำนม แก้ไข้ แก้คอแห้ง เจ็บคอ แก้ตาฟาง เป็นยาอายุวัฒนะ(วัด-ถะ-นะ)

แก่น : ฝนทำยาแก้คัน 

ขิงนิยมนำมาประกอบอาหาร

นิยมนำมาทำอาหารทั้งคาวหวาน เช่น ไก่ผัดขิง ใบขิงใช้กินกับซุปหน่อไม้ ส้มตำ หัวผสมกับกระชายทำน้ำยาขนมจีน หรือนำมาต้มทำน้ำขิงใส่น้ำตาล คุณค่าทางยา ช่วยระบบทางเดินหายใจ เป็นหวัดคัดจมูก แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ แน่นจุกเสียด ขับลม ช่วยบรรเทาอาการไอ ลดโคเลสเตอรอล

ประโยชน์และสรรพคุณมากมายเลยนะคะ ลองปลูกขิง ไว้ที่บ้านกันนะคะ สามารถลดค่าใช้จ่ายได้อีกทาง 

ขอบคุณข้อมูลจาก วิกิพีเดีย